عنوان پایان نامه: مقایسه ی تأثیر فعالیت هوازی در اوایل دوره ی فولیکولی با اواخر دوره ی فولیکولی بر لپتین، استروژن و کورتیزول سرم زنان غیرورزشکار

تحقیق حاضر در نظر داشت تا تاثیر فعالیت هوازی در دوره های اوایل و اواخر فولیکولی را بر لپتین، استروژن و کورتیزول سرم زنان غیرورزشکار سالم را بررسی کند. برای این منظور، 12 نفر از دانشجویان غیرورزشکار (با میانگین± انحراف معیار سنی2±26 سال ، قد 4±6/ 160 سانتیمتر ، وزن8/3±4/53 کیلوگرم، درصد چربی 7/3±4/24 ، bmi 5/1±8/20 کیلوگرم بر مجذور مربع و حداکثر اکسیژن مصرفی 9/8±5/35 میلی لیتر بر کیلوگرم در هر دقیقه) داوطلب شدند تا فعالیت هوازی را که شامل دویدن روی نوارگردان با vo2max 70% تا حد واماندگی بود، انجام دهند. فعالیت در دو دوره ی اوایل و اواخر فولیکولی به صورت متقاطع انجام گرفت و نمونه های خونی قبل، بعد و 48 ساعت بعد از فعالیت جمع آوری شد. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی و آزمون تحلیل واریانس(anova)با اندازه گیری های مکرر استفاده شد. نتایج نشان داد که در مقایسه ی سطوح استراحتی لپتین در این دو دوره، تفاوت معنی داری وجود ندارد(05/0 p >). همچنین، تغییرات سطوح لپتین نیز در پاسخ به یک جلسه فعالیت هوازی در اوایل فولیکولی معنی دار نبود(05/0 p >). اما، در اواخر فولیکولی بلافاصله بعد از فعالیت، سطوح لپتین، نسبت به قبل از فعالیت، افزایش معنی داری داشته(02/0p =) و 48 ساعت بعد از فعالیت نیز نسبت به بلافاصله بعد از فعالیت به طور معنی داری کاهش یافت(04/0p =). مقادیر استراحتی استرادیول نیز در اواخر دوره ی فولیکولی به طور معنی داری بیشتر از اوایل این دوره بود. در هر دو دوره، سطوح استرادیول، بلافاصله و 48 ساعت بعد از فعالیت هوازی به طور معنی داری افزایش نشان داد(05/0 p<). همچنین مقادیر این هورمون، در اوایل دوره ی فولیکولی، 48 ساعت بعد از فعالیت نسبت به زمان اتمام فعالیت به طور معنی داری کاهش یافت (05/0p<). در مقایسه ی سطوح کورتیزول در این دو دوره در پاسخ به ورزش نیز مشاهده شد که در هر دو دوره مقادیر کورتیزول پس از فعالیت هوازی به طور معنی داری کاهش یافت (05/0p<). از نتایج تحقیق حاضر به نظر می رسد که احتمالاً تأثیر فعالیت هوازی بر سطوح لپتین در اواخر دوره ی فولیکولی بیشتر از اوایل این دوره باشد. در مورد اثرات فعالیت بر استرادیول نیز می توان گفت که فعالیت هوازی به طور ناگهانی مقادیر این هورمون را افزایش می دهد که این امر می تواند دلیلی بر بسیاری از پاسخ های هورمونی ناشی از ورزش که از تغییرات استرادیول ممکن است ناشی شوند، باشد. همچنین فعالیت ورزشی در کاهش سطوح کورتیزول موثر است، اما از آنجا که تأثیر فعالیت ورزشی بر کورتیزول در مطالعات مختلف متفاوت گزارش شده است، مطالعات بیشتری در این زمینه بایستی انجام گیرد.